Vandaag kocht ik voor 5 hryvnia een kleintje met een fiets, vooral vanwege de fiets. Het meisje zelf is niet erg van goede kwaliteit, vooral de armen en benen. Ik heb haar Tina genoemd.
Vandaag heb ik een warme trui-tuniek gehaakt voor Barbie. Ik vond het patroon op het internet.
Hooray! Mijn eerste dynamite pop uit de nieuwe Eltin Boogie beach collectie is van eBay gekomen. Mijn man en ik hebben haar meteen gekozen, vooral omdat ik eigenlijk al een zwak heb voor roodharigen. (meer…)
We hebben hier in de buurt nog een leuk speelgoedwinkeltje gevonden. Daar kochten ze relatief goedkope poppen van Aliee van een onbekend merk en Beach fun baby van Baby World. We hebben het meisje met het wiegje vooral meegenomen vanwege het wiegje en ook vanwege haar korte haar. Dus, ondanks het bruidsgeschenk van jurkjes, wordt dit meisje een jongen, want we hebben er erg weinig. Welkom, Igor! En de tweede dochter noemden we Bonnie, ze draagt een grappig badpak, met een vestje tegen de zon en wind en een frisbee om ermee te spelen op het strand.
Vandaag heb ik Ana grappige kleintjes gekocht – Karen met haar bruidsgezelschap. Dat ze bruid en bruidegom uit deze serie al hebben, maakt het alleen maar beter. Naar mijn mening passen er geen andere namen bij hen dan Vera, Hoop en Liefde.
Een van mijn langgekoesterde dromen is uitgekomen! Ik heb zelf een Whitney pop, de gymnast uit 1995, vriendin van Stacy, gevonden en gewonnen op eBay.
Deze vlekkenachtige wonder bleef me al sinds mijn kindertijd niet loslaten. Het was zo dat toen mijn zus en ik alleen Barbie hadden, ik niet wist dat er Stacy bestond – de jongere zus van Skipper. En toen, in 1995, kocht onze vader Ken en dat meisje. Onze ouders stelden ons voor een wrede keuze: één van de poppen moest worden weggegeven aan de nichtje van papa, hoewel we heel graag wilden dat ze allebei bleven. Ik zou mijn dochter nooit in zo’n situatie plaatsen. Wetend dat de man in het gezin belangrijker was, kozen we toch voor Ken, en Whitney ging naar de nichtje. Daar wachtte haar een triest lot – kleine meisjes brak haar arm en verloor deze. Zo’n behandeling van mijn droompoppen voelde voor mij als een messteek in mijn hart.
Om van “kinderpsychologisch trauma” af te komen, heb ik mezelf voorgenomen dat ik zeker een vergelijkbaar poppetje voor mezelf zou vinden en kopen. Tot nu toe heb ik echter in Oekraïne in geen enkele winkel, zelfs niet in de gewoonste Stacy’s, ooit gezien, laat staan scharnierende.
En zo, na 14 jaar heb ik mijn belofte waargemaakt, waar ik me heel erg blij mee ben. De pop is nieuw, is nooit uit de doos geweest, maar na 14 jaar in de splitsing te hebben gestaan, is één voet verdoofd. Het is nu niet eenvoudig om beide voeten even beweeglijk te maken, maar ik denk dat ik het ga redden. Bij het meisje zat een gymnastiekstok, hartvormige brillen en een kam.
Vandaag heb ik een nieuwe top gehaakt voor Sayuri. En omdat we Apple-technologie erg leuk vinden, is Sayuri akkoord gegaan om te poseren voor een advertentiefotoshoot voor MacBooks. Kijk, het is grappig geworden… (meer…)